Życie byłoby niemożliwe, gdybyśmy pamiętali.
Roger Martin du Gard
Wszystko polega na tym, aby wiedzieć, co należy zapomnieć.
Alina Picazio to wytrawna obserwatorka życia, która w swej twórczości eksploruje czynnik, związany z ludzką pamięcią. Obrazy które tworzy, stanowią cykl zarejestrowanych powidoków wielokrotnie przemierzanych korytarzy, dyskretnych zaułków, bram przez które przechodzimy niezliczoną ilość razy.
Jak tłumaczy kurator wystawy – dr Artur Bartkiewicz – autorkę inspirują miejsca, których piękno ma nieoczywisty charakter, nienachalne wizualnie, pozwalające na bycie doświadczanym i odczytywanym na wiele sposobów – za każdym razem inaczej. Daje to możliwość stworzenia portretu miejsca w przestrzeni, rozumianego nie jako miejsce na mapie, lecz odwzorowanego na mapie wrażliwości artystki, zapamiętanego fragmentarycznie, z nałożonym filtrem wrażliwości estetycznej. Miejsca nadpisywanego przez kolejne doświadczenia związane z ilustrowaną lokacją. Celnie o tematyce, która dla autorki prac jest przewodnią, pisał Marcel Proust:
Miejsca, które znaliśmy, nie należą do świata przestrzeni, w którym dla naszej wygody je sytuujemy. Tworzą jedynie cienką warstewkę pośród zazębiających się wrażeń, które składały się na nasze ówczesne życie; wspomnienie jakiegoś obrazu jest tylko żalem za pewną chwilą, a domy, drogi, aleje, ulotne są, niestety, jak lata.
Artystka przyznaje, iż powstanie obrazu inicjuje poprzez rejestrację fotograficzną, mającą na celu uchronić widok i przechować go w pozornie trwałym magazynie cyfrowych wizerunków. Malarka sprawnie łączy w ramach jednej wypowiedzi twórczej doświadczenia fotografii, grafiki i malarstwa, nanosząc w procesie transferu serigrafię na lniane płótno. Transponuje wizerunek zarejestrowany obiektywnym okiem kamery na malarskie podłoże, stopniowo odchodząc od dosłowności w przedstawieniu. Nanosząc kolejne warstwy farby, czyni widok mniej widzialnym – tworzy – jak sama je nazywa „klisze pamięci” i wrażeń, towarzyszących portretowanemu miejscu. Kreśli tym samym metaforyczny obraz, pełen niedopowiedzeń i ulotności.
Wszystkie te „osobiste obrazy świata” nakładamy na mechanicznie postrzegane odbicie, które potem dopiero odbieramy jako obiektywną rzeczywistość, podczas są to, tak naprawdę, nałożone, jedna na drugą, klisze naszych wrażeń. Każdorazowe ich wywołanie, przywołanie wspomnień, powoduje, że na wyobrażony obraz nakładają się kolejne warstwy
Alina Picazio
Malowane przez Alinę Picazio obrazy to emocjonalne mapy i świadectwo wrażliwości
w odnajdywaniu piękna w miejscach, będących na drodze do celu. Obrazy te dokumentują nie tyle rzeczywistość teraźniejszości, lecz empiryczną „pianę wspomnień” i złudzeń, budujących świat pamięci o miejscach, które zostają z nami na zawsze.
Wernisaż wystawy „Piana wspomnień”, odbędzie się 28 lipca 2022 roku o godz. 19.00
w Salonie Goldenmark przy placu Jana Pawła II 4 w Olsztynie. Wstęp na wydarzenie jest wolny.
Serdecznie zapraszamy!
Doktor sztuki. Uprawia twórczość w zakresie malarstwa, rysunku, grafiki cyfrowej, działań multimedialnych. W latach 2005-2008 związany współpracą dydaktyczną z Instytutem Sztuk Pięknych Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach. W latach 2007-2021 zajmował się działalnością kuratorską, projektową i merytoryczną w Galerii BWA Ostrowiec. Jako kurator koordynował ponad 130 wystaw, międzynarodowych plenerów malarskich oraz sympozjów artystyczno-naukowych. Do większości wystaw projektował wydawnictwa.
