Srebro świetnie sprawdzało się w roli pieniądza. Ma szerokie zastosowanie w przemyśle. Ma właściwości bakteriobójcze, więc występuje także w wielu wyrobach medycznych. Co jeszcze? Dziś niewiele się o tym mówi, ale w dawnych czasach srebro obok czosnku i osiki, stanowiło jeden z najbardziej niezawodnych środków w walce z wampirami, wilkołakami i innymi czarcimi pomiotami.
Srebrne kule
Uśmiech na twarzy wywołuje fakt, że jeden z największych dilerów metali szlachetnych w USA wprowadza do swojej oferty srebro w postaci amunicji. Oczywiście produkt ten jest jedynie repliką prawdziwej amunicji i nawiązuje raczej do amerykańskiej tradycji posiadania w domu małego arsenału na czarną godzinę. Srebrne naboje Apmexu to po prostu sztabki wlane w formę o kształcie naboju i nie posiadają prochu ani spłonki. Skoro jednak mówimy o srebrnych kulach, warto cofnąć się nieco w czasie.
W muzeach do dziś można znaleźć wykonane w XIX wieku „Vampire Killing Kits”, czyli zestawy do zabijania wampirów, w skład których wchodziła woda święcona, krzyż, kołek z osiki, czosnek, srebrny sztylet oraz srebrne kule i pistolet.
Były to czasy przed wynalezieniem naboju scalonego (kula włożona w łuskę, w której znajduje się proch i spłonka), a kule miały rzeczywiście kształt kuli. Wampirolodzy do dziś spierają się, czy kula musi być wykonana w całości ze srebra czy jedynie posrebrzana. Srebro ma nieco mniejszą gęstość niż ołów, więc srebrna kula tej samej wielkości co kula z ołowiu, będzie miała inne właściwości balistyczne. Srebro jest także twardsze od ołowiu (w skali Mohsa: ołów – 1,5; srebro – 2,5), co z kolei przekłada się na zachowanie kuli w lufie w momencie wystrzału. W owych czasach broń była znacznie mniej precyzyjna niż dziś, a kule często były wylewane przez samych żołnierzy. Średnica kuli była z reguły nieco mniejsza, niż średnica lufy. Miększy ołów w zetknięciu ze ścianą lufy, mógł poddać się odkształceniu i posuwał się mniej więcej tym samym torem, twardsze srebro odbijałoby się od ścian lufy zmieniając trajektorię.
Choć nigdy nie przeoprowadzono solidnych badań balistycznych srebra, można przypuszczać, iż pocisk w całości odlany ze srebra musiałby zostać wystrzelony z dużo mniejszej odległości niż ołowiany, by mógł skutecznie sięgnąć celu.
Srebrny miecz wiedźmina
I drugi miecz, podobnej długości i wagi, srebrny. Częściowo, oczywiście. Stalowy trzpień okuty srebrem, także ostrza są stalowe, czyste srebro jest za miękkie, by dobrze je naostrzyć. Na jelcu i całej długości klingi znaki runiczne i glify, uznane przez moich rzeczoznawców za niemożliwe do odczytania, ale niewątpliwie magiczne.
Sezon burz, str. 96
Andrzej Sapkowski wykazał się dużym rozsądkiem w kwestii srebrnego miecza wiedźmińskiego. Nie jest on bowiem wykonany w całości ze srebra, a jedynie posrebrzany. Rdzeń klingi wykonany jest ze stali, co zapewnia mu odpowiednią twardość i wytrzymałość. Nadal jednak wątpliwość budzi trwałość takiego miecza. Stal hartowana ma twardość 9 w skali Mohsa. Srebro zaledwie 2,5. W zasadzie po kilku solidnych cięciach, miecz taki wymagałby ponownego posrebrzania.
Oczywiście niektóre opisy miecza mogą wprowadzić w błąd:
Z podłogi podjął podłużny pakunek, grubo owinięty owczymi skórami i okręcony rzemieniem. Rozwinął go, wydobył miecz z ozdobną rękojeścią, w czarnej, lśniącej pochwie pokrytej rzędami runicznych znaków i symboli. Obnażył ostrze, które rozbłysło lustrzanym blaskiem. Klinga była z czystego srebra.
Ostatnie życzenie, str. 26
Jak to zwykle bywa z mitami i legendami, nie ma jednej obowiązującej wersji. Podobno strzał w serce srebrną kulą mógł zabić wilkołaka, ale istnieje też wersja mówiąca, że srebro nie zabija, a jedynie rani i osłabia bestię. To samo tyczy wampira, którego uśmiercić może jedynie osika wbita w serce. Niemniej jednak przez wzgląd na właściwości odstraszające, warto posiadać choćby kilka uncji srebra w domu.
Mityczne stwory w Mennicy Wrocławskiej
Mityczne postaci: Wilkołak 1 uncja srebra
Trudno z całą pewnością stwierdzić, dlaczego ludzie wierzyli w możliwość przeistaczania się człowieka w wilka, jednak postać wilkołaka pojawiała się niezależnie w wielu mitologiach i kulturach m.in. u Słowian, Germanów czy starożytnych Podróżnik Herodot twierdził, że wśród Neurów (lud zamieszkujący obecne dorzecze Dniestru, Bohu i Prypeci) panował zwyczaj przemiany w wilka.
Cecha monety:
- Wybita ze srebra próby Ag .999,
- jest prawnym śodkiem płatniczym,
- nakład ograniczony do 5000 egzemplarzy,
- zapakowana w eleganckie pudełko.
Postaci mitologii Greckiej: Cerber 1 uncja srebra
Cerber to trzygłowy pies z mitologii greckiej, który strzegł wejścia do świata zmarłych. Pilnował, by żywi nie mogli wejść do Hadesu, a zmarli go nie opuścili. Pochwycenie Cerbera było jedną z dwunastu prac Herkulesa.
Cechy monety:
- Wykonana ze srebra próby .999,
- nakład ograniczony do zaledwie 2000 egzemplarzy,
- jest prawnym środkiem płatniczym,
- posiada efektowne, zamszowe opakowanie.
Od ponad 10 lat zawodowo związany z rynkiem złota. W Goldenmark odpowiada za przygotowywanie treści, raportów i innych publikacji.
