Bolesław I Chrobry to pierwszy z władców Polski, który został koronowany na króla.
Sama data koronacji nie jest jednak pewna. Część historyków twierdzi, że Chrobrego de facto koronował Otton III juz w czasie zjazdu gnieźnieńskiego a w latach późniejszych Bolesław czekał na papieska zgodę na koronację potwierdzającą ceremonię świecką z 1000 z roku. Ze źródeł wynika, że Bolesław koronował się w 1025 roku, w czasie bezkrólewia w Niemczech. Najprawdopodobniej koronowali go biskupi, bez zezwolenia papieża i na rozkaz władcy. Z pewnością jednak w czasie zjazdu gnieźnieńskiego Otton III nałożył Chrobremu swój cesarski diadem. Według kronik Galla Anonima cesarz powiedział wówczas: „Nie godzi się tak wielkiego męża, jakby jednego spośród dostojników, księciem nazywać albo grafem, lecz wypada chlubnie wynieść go na tron królewski i uwieńczyć koroną”. Można rozważać jak potoczyłaby się historia Polski gdyby najcenniejszy sojusznika Chrobrego, cesarz Otton III, nie zmarł niespodziewanie w wieku 22 lat…

Bolesław był znakomitym i charyzmatycznym władcą – utalentowanym strategiem i dyplomatą. Przyłączył do Polski utracone Grody Czerwieńskie, uniezależnił Polskę od Niemiec (nie musiano juz płacić trybutu). Dzięki jego staraniom w Gnieźnie założono metropolię arcybiskupią. Jej patronem stał się święty Wojciech, czeski zakonnik. Ciało męczennika, po zamordowaniu przez Prusów, Bolesław Chrobry odkupił płacąc złotem.

Monetę o nominale 200 zł wybito ze srebra próby 750 stemplem lustrzanym. Będzie ozdobą kolekcji monet z okresu PRL!