O artyście

Agnieszka Wasiak - Urodzona 4.01.1974 roku w Łodzi. 

Studia w PWSSP oraz w ASP im. Wł. Strzemińskiego w Łodzi: 1994 – 1999. 

Dyplom z wyróżnieniem uzyskała w Pracowni Projektowania Ubioru prof. Aleksandry Pukaczewskiej oraz w Pracowni Malarstwa prof. Jerzego Kudukisa, a także w Pracowni Projektowania Obuwia i Galanterii Skórzanej prof. Irminy Aksamitowskiej. 

Od 2001 roku pracuje w ASP w Łodzi. Pomysłodawca warsztatów twórczych dla dzieci 

w ramach Festiwalu Nauki, Techniki i Sztuki w Łodzi we współpracy ze Szkołą Muzyczną im. H. Wieniawskiego. Stopień doktora sztuki uzyskała na Wydziale Grafiki 

i Malarstwa ASP w Łodzi w 2008 roku. Stopień doktora habilitowanego sztuki uzyskała 

na Wydziale Grafiki i Malarstwa ASP w Łodzi w 2014 roku. 

Od 2015 roku jest Kierownikiem Pracowni Podstaw Kompozycji. 

Od 2017 roku pracuje na stanowisku profesora nadzwyczajnego (obecnie stanowisko profesora uczelni) w ASP w Łodzi. 

Brała udział w 4 Międzynarodowych Konferencjach Naukowo – Artystycznych: GEOMETRIA W DYSKURSIE – DYSKURS W GEOMETRII (2015), 

GEOMETRIA W DYSKURSIE – DYSKURS W GEOMETRII pt.: „GRID” (2016), GEOMETRIA W DYSKURSIE – DYSKURS W GEOMETRII (2017), 

GEOMETRIA W DYSKURSIE – DYSKURS W GEOMETRII pt.: „COMPLEXITY” (2018), 

a także w wystawach im towarzyszących.

Tworzy w zakresie malarstwa - kompozycje z papieru - technika własna. 

Od lat Jej medium stanowi papier. 

W dorobku artystycznym posiada 15 wystaw indywidualnych oraz ponad 70 wystaw zbiorowych krajowych i międzynarodowych. 

O twórczości

Geometria odpowiada mojej głębokiej potrzebie porządku i dochodzi do głosu jako sposób myślenia o strukturze moich prac. Geometria jest dla mnie czymś więcej niż konstrukcją - to miejsce logosu artystycznego. W mojej twórczości GRID występuje w znaczeniu struktury oraz istniejących w niej zależności. Jest on środkiem prowadzącym do ustalenia porządku plastycznego. W moich pracach odwołuję się do specyficznej struktury rytmicznej uzyskiwanej w wyniku różnych eksperymentów z papierem, który stanowi materialną bazę dla mojej sztuki. Do interesujących mnie problemów w sztuce należą: przestrzeń a ściślej przestrzeń minimalna, rytm oscylujący na pograniczu faktury, światło oraz równowaga, a także poszukiwanie i swego rodzaju celebrowanie subtelności jakie zachodzą między elementami formy plastycznej, takie jak: współoddziaływanie barw, kształtów, rytmów, struktur, tajemnicze stwarzanie napięć, odnajdywanie proporcji i równowagi. Interesuje mnie subtelne celebrowanie współzależności dotyczące związków formalnych budowanych poprzez analogię a nie kontrast, odbieranych w ciszy i skupieniu. Specyficzną strukturę moich prac uzyskuję poprzez nałożenie na siebie 3/4 warstw tworzących relief. Na płaszczyznę moich obrazów składają się warstwy równolegle ciętych pasków tworzących przenikające się układy poddane zmiennym napięciom kierunkowym. Granice tych układów wyznaczają obszary pozostające we wzajemnej równowadze całości ze względu na ich wielkość, kierunek oraz kształt. Dążę do tego, aby poszczególne części składowe przestrzeni obrazu pozostawały we wzajemnej równowadze, a całość pod względem ich konstrukcji wewnętrznej podlegała dyskretnej dynamice. W moich pracach wykorzystuję kilka rodzajów struktur. Pierwsza struktura budowana jest z przecinających się pod różnym kątem identycznych, równolegle ciętych pasków tworzących wyraźny rytm poziomy, pionowy lub ukośny. Struktura ta jest silnie związana z płaszczyzną i powoduje jej fakturalne wzmocnienie. Kolejna struktura rytmiczna ma za zadanie aktywizować przestrzeń. Dochodzi do głosu jako wartość istniejąca fizycznie i jest ona złożona z setek a niekiedy tysięcy drobnych, prostokątnych elementów naklejanych prostopadle w stosunku do pierwszej struktury. Poprzez zmianę rytmu, szeregowanie proporcji oraz napięć kierunkowych staram się ujawnić miejsca ważniejsze, wyodrębniające się z tła, będące względem niego w opozycji, tak aby struktura rytmiczna prac nie była jednorodna. W mojej pracy dopuszczam istnienie przypadku, a moja twórczość jest przykładem łączenia ze sobą wątków racjonalnego myślenia i przesądzającej o ostatecznym wyniku intuicji.