Od początku tego stulecia Chiny prowadzą politykę sprzyjającą rozwojowi rynku złota. Powstała giełda złota a rząd namawia do inwestycji w królewski metal.
W 1983 roku Ludowy Bank Chin (People’s Bank of China) ustanowił pełną kontrolę nad rynkiem złota. Obrót złotem został scentralizowany a jego złom w niewielkiej ilości mogły przerabiać warsztaty jubilerskie. Kilkanaście lat później zmieniło się nastawienie rządu w Pekinie i w 1995 roku obniżono podatek konsumpcyjny na złotą biżuterię z 10% do 5% a trzy lata później Ludowy Bank Chin zaczął importować złoto z zagranicznych instytucji finansowych UBS, HSBC i Investec. W minionej dekadzie chiński rynek złota przeszedł gruntowne reformy. Wprawdzie bank centralny dalej kreował główną politykę na rynku złota lecz powołano odrębne instytucje, które miały rozwijać rynek.
Czytaj także: Światowa Rada Złota: Globalne trendy gospodarcze na następne 30 lat
Lecz w dalszym ciągu utrudnieniem dla rozwoju rynku był zakaz importu złota. Został on zniesiony dopiero w 2004 roku, co miało kapitalny wpływ na rozwój rynku złota.
Utworzony w 2001 roku Chiński Związek Złota (China Gold Association, „CGA”) działa do dziś, jako pośrednik pomiędzy rządem i producentami złota. Odgrywa on istotną rolę w zakresie zabezpieczenia interesów biznesu a jednocześnie dostarcza informacje rynkowe i doradza decydentom.
W tym samym roku zniesiono formalnie kontrolę cen detalicznych i uruchomiono Szanghajską Giełdę Złota (Shanghai Gold Exchange, „SGE”). Z każdym rokiem rosło znaczenie giełdy w regionie, która stała się magnesem dla zagranicznych instytucji finansowych. W 2008 roku dołączyły do SGE cztery zagraniczne banki: HSBC, Scotia Mocatta, UBS i Standard Chartered Bank. W ubiegłym roku utworzono międzynarodowy parkiet. Celem tego przedsięwzięcia jest wspieranie rozwoju strefy wolnego handlu w Szanghaju, jako międzynarodowego centrum obrotu złotem.
Większość transakcji na złocie, pochodzącym z produkcji krajowej, skupu złomu i importu, jest realizowana przez SGE, a uczestnicy rynku handlujący na tym parkiecie są zwolnieni z podatku VAT. Giełda w Szanghaju monitoruje 55 krajowych składów złota w 37 miastach. Do zadań giełdy należy też kontrola jakości złota pod względem zawartości kruszcu, która powinna wynosić co najmniej 99,95%. Złoto musi być wyprodukowane przez mennice certyfikowane przez London Bulion Market Association, „LBMA”.
SGE nie jest jedynym rynkiem obrotu złotem. Na Szanghajskiej Giełdzie Kontraktów Terminowych (Shanghai Futures Exchange, „SFE”) są notowane jednokilogramowe kontrakty na złoto z fizyczną dostawą, wyceniane w juanach.
W 2010 roku Bank Przemysłowo-Handlowy Chin (Industrial and Commercial Bank of China, „ICBC”) uruchomił pierwszy plan oszczędzania w złocie (Gold Accumulation Plan, „GAP”) a cztery banki otrzymały licencje na import złota. Dwa lata później zezwolono bankom na pozagiełdowy obrót złotem (OTC). Zawarte w ten sposób transakcje są rozliczane przez SGE.
W 2013 roku Chiny stały się największym na świecie konsumentem złota, wyprzedając dotychczasowego lidera – Indie. Całkowity popyt konsumpcyjny wyniósł 1283 tony. Z tego na produkcję jubilerską przypadło 883 ton złota a na inwestycje w sztabki, monety i medale – 400 ton. Duże znaczenie dla wzrostu zainteresowania Chińczyków złotem miała w ostatnich latach kampania rządowa.
Jednak, jak wynika z danych opublikowanych przez World Gold Council w ubiegłym roku nastąpił w Chinach znaczący spadek popytu konsumpcyjnego na złoto. W trzecim kwartale wyniósł on 194 tony (dane dotyczą Chin, Hong Kongu i Tajwanu), co oznacza spadek o 37% wobec analogicznego okresu 2013 roku. Z tego jubilerzy zużyli 157 ton. Natomiast w okresie czterech kwartałów, zakończonym we wrześniu ub. roku odnotowano zmniejszenie popytu konsumpcyjnego o 27% w porównaniu z analogicznym okresem poprzedniego roku, do poziomu 965 ton. Wiele więc wskazuje, że Indie ponownie obejmą pozycję lidera rynku konsumenckiego.
Od 2007 roku Chiny są największym na świecie producentem złota. W 2013 roku chińskie kopalnie dostarczyły 438 ton złota. Z recyklingu odzyskano 145 ton czystego złota. Razem podaż krajowa kruszcu wyniosła 583 tony. Przy ponad dwukrotnie większym popycie wewnętrznym niedobór musiał być pokryty importem.
Chiny posiadają piąte co do wielkości rezerwy złota, stanowiące 1054 ton. Jednak ich udział w całkowitej wartości rezerw walutowych stanowi około jednego procenta. Spekuluje się, że Ludowy Bank Chin w tajemnicy przed światem zwiększa rezerwy złota. Jest to specyfika chińskiej polityki wobec złota.