Broszura firmy Mosler Safe Company budującej sejfy i skarbce podaje, że jednym z największych zamówień, jakie kiedykolwiek przyszło jej realizować było dostarczenie w 1935 roku drzwi skarbcowych do powstającego wtedy United States Bullion Depository w bazie wojskowej Fort Knox w Kentucky. Grube na 21-25 cali (53,34-63,5 centymetra) pancerne drzwi ważyły 20 ton (inne źródła podają 22 tony). Wprawione w granitowe ściany skarbca, miały zabezpieczać rezerwy złota USA…
Geneza powstania skarbca w Fort Knox sięga 1933 roku, kiedy prezydent F.D. Roosevelt podpisał osławione rozporządzenie wykonawcze 6102, które łącznie z uchwalonymi później przepisami zmuszało obywateli i instytucje w USA do oddania rządowi posiadanego złota. Pojawiła się więc konieczność stworzenia miejsca, w którym można byłoby składować powstałe rezerwy kruszcu.
Na lokalizację wybrano bazę wojskową Fort Knox, nazywaną wcześniej „Camp Knox” lub „Camp Henry Knox National Forest” na cześć Henry’ego Knoxa – oficera armii USA w osiemnastym wieku. Od 1932 roku w bazie stacjonowała kawaleria zmechanizowana – nic dziwnego, że uznano to miejsce za niezłą lokalizację narodowego repozytorium złota.
W 1936 roku rozpoczęły się prace budowlane, które postępowały bardzo szybko – skarbiec był gotowy w grudniu tego samego roku. Powstała kwadratowa granitowa budowla, z niewielkimi okienkami, okratowanymi kutym żelazem. Osłonięte pancernymi szybami okienka są zaciemnione w ten sposób, że można przez nie jedynie wyjrzeć na zewnątrz, ale z zewnątrz nie widać co jest w środku. Na czterech rogach budynku znajdują się, przypominające wieżyczki, ufortyfikowane posterunki uzbrojonych strażników.
Budynek otaczają trzy rzędy ogrodzenia i systemy zabezpieczeń elektronicznych. Dwa z trzech ogrodzeń otaczających budynek są pod napięciem. Niepotwierdzone plotki głoszą, że budynek otacza także pole minowe. Niewątpliwie jednak dodatkową ochronę zapewnia samo usytuowanie skarbca na terenie bazy wojskowej gdzie stacjonuje na co dzień około 30 tysięcy personelu.
Do budowy całej konstrukcji zużyto według oficjalnych danych 453 metry sześcienne granitu, 3211 metrów sześciennych betonu, 750 ton stali zbrojeniowej i 670 ton stali strukturalnej. Granitowe ściany i stropy mają od 1,2 do 3 metrów grubości. Skarbiec miałby według założeń przetrwać nawet wybuch bomby atomowej.
W podziemiach budynku znajduje się skarbiec główny wykonany z betonu i granitu, do którego prowadzą słynne już 22 tonowe drzwi, z siedmiu warstw pancernej stali, zabezpieczone zamkiem czasowym ze 104 godzinnym opóźnieniem otwarcia. Podobno kombinacja szyfrowego zamka jest tak podzielona, że do otwarcia drzwi wymagana jest jednoczesna współpraca dziesięciu osób.
Wewnętrzny skarbiec ma dwa piętra wysokości. Złoto przechowywane jest wg. oficjalnych informacji w 28 zamkniętych i zaplombowanych pomieszczeniach oznaczonych specjalną taśmą pozostawiającą ślady przy próbie usunięcia. Najwięcej, bo około 20 tysięcy ton złota przechowywano w skarbcu w czasie drugiej wojny światowej. Obecnie według oficjalnych danych znajduje się w nim około 4,5 tysiąca ton złota.
Co ciekawe na najniższym poziomie skarbca istnieje tunel, zabezpieczony zaplombowanymi drzwiami, które można otworzyć jedynie od środka, na wypadek gdyby ktoś przez nieuwagę dał się zamknąć w skarbcu. Tunel ma wielkość rury kanalizacyjnej i prowadzi do jednego z pomieszczeń budynku skarbca, nie może więc stanowić sposobu na sekretne wyniesienie złota z wnętrza.
Od 1974 roku nikt nie ma dostępu do skarbca. Departament Skarbu i US Mint na wszystkie prośby, niezależnie od źródła odpowiadają jednakowo – dostęp jest niemożliwy bo to jednostka tajna. Jedyny audyt w tej instytucji odbył się z polecenia prezydenta Eisenhowera w 1952 roku i od tego czasu nikt zawartości skarbca oficjalnie nie sprawdzał. Tylko raz w 1974 roku otwarto skarbiec dla audytorów z General Accounting Office i Departamentu Skarbu oraz dziennikarzy. Od tego czasu skarbiec był dostępny jedynie dla autoryzowanych pracowników US Mint. Nie ma się zatem czemu dziwić kiedy słyszy się teorie spiskowe podnoszone nawet przez członków Kongresu USA, jakoby Departament Skarbu w tajemnicy przez lata wywoził złoto z Fort Knox i sprzedawał je na wolnym rynku aby umocnić dolara. Ponieważ od tego czasu zawartość skarbca można przyjmować jedynie na wiarę, toteż również w spiskowe teorie można wierzyć albo nie…
Fot. Fort Knox – Skarbiec z granitu, flickr.com, CC BY 2.0