Gdyby ktoś zapytał, gdzie znajduje się najważniejsze dla światowego handlu diamentami miejsce, bez trudności wskazalibyśmy na Antwerpię. Gdybyśmy jednak mieli wskazać miejsce najistotniejsze dla rozwoju certyfikacji i badań, z pewnością byłoby to Los Angeles. Tam bowiem w 1931 r. powstała GIA – Gemological Institute of America.
Zobacz także: Walentynki 2021: Dlaczego Miracle GIA?
GIA to jeden z trzech, obok HRD i IGI, instytucji zajmujących się certyfikacją diamentów. Jest jednocześnie najstarszą z trzech wymienionych instytucji, i ma największy wpływ na rozwój certyfikacji oraz badań nad diamentami. To właśnie GIA odpowiada za sformułowanie powszechnie używanej do dziś „Zasady 4C”, a także słowników gemmologicznych, które stanowią oparcie dla działania całej branży.
Przywrócić wiarygodność branży
Historia rozpoczyna się w latach 20. XX wieku, kiedy to jubiler z Los Angeles Robert M. Shipley w wyniku rozwodu traci sieć sklepów z biżuterią. Upokorzony, a jednocześnie rządny sukcesu, postanawia zdobyć wiedzę ekspercką w dziedzinie diamentów, ale także uzdrowić branże handlu kamieniami szlachetnymi i przywrócić wiarygodność podupadającej branży jubilerskiej.
Odbył w tym celu podróż do Europy i ukończył kurs organizowany przez Great Britain National Association of Goldsmiths. Po powrocie do Los Angeles w 1929 r., uruchomił własny kurs wstępny w dziedzinie gemmologii. Szkolił i certyfikował jubilerów, z którymi następnie współtworzył gildię jubilerów, stawiając tym samym pierwsze podwaliny pod GIA.
Gemmologia staje się nauką
Pierwsze laboratorium GIA uruchomione zostało w Los Angeles już w 1931 roku, zaś od 1934 r. Shepley rozpoczął wydawanie czasopisma „Gems & Gemology”, które w pełni poświęcone było problematyce diamentów, badania nad nimi i ich certyfikacji. W tym samym roku GIA opatentowała lupę jubilerską z potrójnymi soczewkami aplanatycznymi – instrument, który rewolucjonizuje proces identyfikacji, ale także certyfikacji klejnotów.
Zaledwie trzy lata później, również za sprawą GIA, na rynku pojawił się pierwszy mikroskop gemmologiczny, który umożliwił jubilerom badanie wnętrza kamieni. Wkrótce potem szeregi GIA zasilił Richard T. Liddcoat, znany jest jako „ojciec nowoczesnej gemmologii” i autor podręcznika „Gem Identification”, do dziś wydanego w jedenastu edycjach.
Zasada 4C
Słynny system klasyfikacji 4C (znany także jako „Zasada 4C”), która służy dziś do oceniania diamentów, sformułowana została w 1953 r. przez Liddcoata. Wkrótce potem GIA wydała pierwsze raporty oceny diamentów, które stały się punktem odniesienia dla całego, międzynarodowego przemysłu jubilerskiego. Kilka lat później wydany został także słownik „The Diamond Dictionary”, który do dziś używany jest na całym świecie. Uruchomione także zostały kursy GIA, akredytowane przez National Home Study Council, które w ciągu kilku lat wydane zostały wielu językach m.in. po japońsku.
Lista osiągnięć, patentów oraz wynalazków GIA, jest bardzo długa i odznaczyła się ogromnym wpływem na całej branży. Jednym z ostatnich jest DiamondCheck – system, dzięki któremu można bezbłędnie zidentyfikować kamienie naturalne, poddane laboratoryjnym udoskonaleniom oraz syntetyczne. GIA była także organizatorem największych targów kariery, będących najważniejszym wydarzeniem rekrutacyjnym w całej branży diamentowej. Utworzyła także bibliotekę im. Richarda T. Liddcoata, która zgromadziła największy zbiór książek na temat diamentów, na całym świecie.
Bez dwóch zdań Shipley osiągnął swój cel – odmienił trwale i w sposób znaczący, całą branżę jubilerską, a także gemmologiczną. Sprawił, że gemmologia stała się dziedziną nauki i stworzył potężny przemysł wokół edukacji o diamentach.
Zobacz także: Miracle GIA – światowa jakość diamentów