Od 1 stycznia 2018 roku zmieniły się zasady opłacania przez przedsiębiorców składek do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Teraz wystarczy zrobić jeden przelew na jeden, indywidualny numer rachunku bankowego.
W ZUS-ie podkreślają, że od stycznia składki na ubezpieczenia społeczne czy zdrowotne płaci się prościej i szybciej. Nie trzeba już dokonywać trzech lub czterech oddzielnych wpłat – składki opłacisz jednym, zwykłym przelewem, podobnie jak opłaty za prąd czy gaz.
– Pamiętaj, aby przy opłacaniu składek w styczniu skorzystać z Numeru Rachunku Składkowego (NRS), który otrzymałeś listem poleconym z ZUS. Jeśli nie odebrałeś takiej przesyłki, nic straconego, w każdej chwili możesz sprawdzić swój numer na naszej stronie w wyszukiwarce numeru rachunku składkowego, a także w każdej naszej placówce lub w Centrum Obsługi Telefonicznej pod numerem 22 560 16 00 – tłumaczą przedstawiciele ZUS-u.
Twój rachunek zawsze zawiera numer identyfikacyjny 6000 0002 026, a ostatnie 10 cyfr rachunku to twój numer NIP.
Uważaj na zaległości
W Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych przypominają, że jedyne informacje, jakie od 1 stycznia 2018 roku musisz wpisać na przelewie, to kwota składki, nadawca i odbiorca płatności oraz twój numer rachunku składkowego. Nie trzeba już wpisywać, jakiego okresu dotyczy wpłata.
– Twoją wpłatę rozliczymy w pierwszej kolejności na najstarsze zadłużenie wraz z odsetkami. Nowe zasady rozliczania składek mogą zatem wpłynąć na podleganie dobrowolnym ubezpieczeniom. Dlatego, jeśli masz zaległości i z tego powodu będziesz miał niezapłaconą w pełnej wysokości bieżącą składkę, możesz m.in. utracić prawo do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego, czyli prawa do zasiłku chorobowego lub macierzyńskiego – ostrzegają w ZUS-ie.
W takiej sytuacji zawsze możesz złożyć wniosek o wyrażenie zgody na opłacenie składki po terminie.
– Jeżeli masz zadłużenie i nie możesz go spłacić jednorazowo – skontaktuj się z doradcą ds. ulg i umorzeń. Spłata należności w układzie ratalnym jest korzystną formą uregulowania zaległości – radzi Zakład Ubezpieczeń Społecznych.
Jak wynegocjować układ ratalny?
Samo złożenie przez przedsiębiorcę wniosku o układ ratalny nie skutkuje jednak automatycznym rozłożeniem powstałego zadłużenia na raty. Udzielenie tego typu pomocy jest ostatecznie pozostawione do uznania ZUS i trzeba spełnić określone warunki, by skorzystać z tej możliwości.
Pierwszym krokiem jest złożenie wniosku. Należy w nim określić, na jakich warunkach chcielibyśmy uregulować dług. Wniosek trzeba uzasadnić ważnym interesem podatnika lub społecznym (m.in. brak możliwości zarobkowania ze względu na nadzwyczajne okoliczności niezależne od przedsiębiorcy jak np. na choroba, utrata majątku w wyniku klęsk żywiołowych, ochrona miejsc pracy). Wniosek wraz z dokumentacją trzeba złożyć w oddziale lub inspektoracie ZUS, właściwym dla siedziby działania firmy lub miejsca zamieszkania.
– Warunek jest jeden – po złożeniu wniosku firma musi terminowo i w pełnej wysokości opłacać bieżące składki do ZUS oraz w terminie i w pełnej wysokości opłacać raty zgodnie z harmonogramem spłaty zadłużenia. Gdy tego nie będzie robić to zostanie wszczęte postępowanie egzekucyjne lub nawet upadłościowe – ostrzega Iwona Kowalska, rzecznik prasowy Zakładu Ubezpieczeń Społecznych na Dolnym Śląsku.
Dokumenty niezbędne do zawarcia układu
Ubiegając się o rozłożenie zadłużenia na raty, dłużnik powinien dokładnie przeanalizować swoje możliwości finansowe. Tak, aby wnioskowana przez niego liczba rat, a także ich wysokość (raty rosnące, malejące czy stałe) była dla niego optymalna i realna do płacenia.
Od przedsiębiorcy ubiegającego się o rozłożenie na raty zadłużenia z tytułu nieopłaconych w terminie składek, ZUS zażąda dokumentów dotyczących prowadzonej przez niego firmy. To m.in. dokumenty dotyczące kondycji finansowej przedsiębiorstwa (np. bilans za ostatnie 3 lata obrotowe, PIT-y, oświadczenie o stanie majątkowym w zakresie przewidywanych środków możliwych do uzyskania w wyniku kontaktów, umów, zabezpieczeń itp.).
Do składanego wniosku o układ ratalny trzeba również dołączyć informację o otrzymanej dotychczas pomocy publicznej, w tym zaświadczenia o pomocy de minimis otrzymanej przez dłużnika w ciągu ostatnich 3 lat, poprzedzających dzień złożenia wniosku o rozłożenie zaległości na raty.
Przeczytaj także: Jeden przelew do ZUS. Najważniejsze pytania i odpowiedzi