
Wiarygodność i doświadczenie
Przekonaj sięWiarygodność i doświadczenie
Przekonaj sięSzybkość i wygoda
Przekonaj sięPewność i bezpieczeństwo
Przekonaj sięArtysta oddaje w swej twórczości fascynację tradycją abstrakcji geometrycznej oraz sztuki konstruktywizmu. Przełamuje jednak ich ascetyzm, oddala się od niego, wprowadzając w swój artystyczny świat nowe media oraz materiały, łamie tradycyjne granice gatunków. Umiejętnie zamienia znane już i utarte motywy w liczne formy przestrzenne, ruchome obrazy (filmy), trójwymiarowe (instalacje), quasi-użytkowe (KrzesłoTrony).
Miastem rodzinnym artysty jest Lublin, jednak od ponad czterdziestu lat mieszka on i tworzy w Nowym Jorku. Nieustannie odczuwa silny związek z Europą, co sprawia, iż jego podróże pomiędzy kontynentami wciąż są częste.
Tadeusz Mysłowski studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Zaraz po otrzymaniu dyplomu, w roku 1968, wyjechał do Paryża, w którym dwa lata później w Galerii Lambert doczekał się wystawy indywidualnej. Został dzięki niej zauważony i doceniony. W 1970 roku zdecydował się jednak na emigrację do Stanów Zjednoczonych, co stało się absolutnym punktem zwrotnym w jego twórczości. Od miasta Nowy Jork otrzymał bowiem pracownię w prekursorskim Institute for Art and Urban Resources (dzisiaj PS1 MoMA). Otworzył się artystycznie na minimalizm i czerpał z niego garściami, podobnie zresztą jak z abstrakcji geometrycznej. Przeżywał równie wielką fascynację abstrakcyjną sztuką Holendra Pieta Mondriana, którego do Ameryki sprowadził Haryy Holtzman. Źródłem nieskończonej inspiracji Masłowskiego stała się też urbanistyczna struktura Nowego Jorku, której poświęcił, tworzony przez kilka lat, cykl "Avenue of the Americas" (1974-1979), a przez dwadzieścia dwa lata "Towards Organic Geometry" (W stronę geometrii organicznej; 1972-1994), opublikowany przez Irenę Hochman Fine Art Ltd. Do motywów architektonicznych, urbanistycznych powracał jeszcze wielokrotnie w Manhattan Gird (1995) oraz w ostatnich projektach Manhattan Chairs.
Zaangażowany w ożywianie motywów konstruktywistycznych w nowych formach przestrzennych, zaintrygowany możliwościami form trójwymiarowych od roku 1995 tworzył serię quasi-użytkowych KrzesłoTronów. Stanowią one do dziś hołd dla wizjonerów XX wieku.